İlim ve Sanat Erbabının İktidarla Olan Münasebetleri
İlim ve sanat erbabı ile iktidar arasındaki ilişki her zaman dengeli bir mesafede olmuştur. Otorite, bu kesime destek sağlar, imkanlar sunar ve özgürlüklerini korur. İlim ve sanat erbabı ise eleştirel bir tavırla otoriteye yaklaşır, gerektiğinde över gerektiğinde eleştirir.
Son yıllarda ise bu denge bozulmuş, kutuplaşma artmıştır. Bazıları tamamen otoriteye bağlı “yandaş” kesilirken, diğerleri ise her şeye muhalif bir tavır takınmaktadır.
Ancak arada “makul” kesim de yok değil. Bu kesim destekleyip eleştirmeyi dengeli bir şekilde yapar, itibarlarını işlerinden elde eder.
Son dönemde ise “atanamayan muhalifler” kavramı da gündeme gelmiştir. Kimi sanatçılar, otoriteden beklentilerini karşılamayınca aşırı muhalif bir tavır alırken, diğer taraftan bekledikleri ilgiyi göremeyenler ise kin ve nefretle dolmaktadır.
Bu durumda dengeli bir duruş sergilemek önemlidir. Otoriteye bağımlı hale gelmek ya da aşırı muhalif olmak yerine, sağduyulu ve objektif bir tavır takınarak ilerlemek gerekir. Önemli olan, fikir namusundan ödün vermeden doğru yolu bulabilmektir.
